Piramida komunikacyjna to schemat, który pokazuje poziomy relacji, jakie tworzymy z poszczególnymi osobami w swojej sieci kontaktów, poprzez komunikację na dany temat.

Poszczególne poziomy oznaczają

• banały - dotyczą prowadzenia rozmów na tematy "lekkie", nieinwazyjne. Takie, które nikogo nie urażą, nie są bardzo angażujące, każdy może się swobodnie wypowiedzieć w temacie poruszanym na tym etapie (np. rozmowa o pogodzie),
• informacje - komunikacja dotycząca obszaru tematycznego związanego z aktualnymi informacjami, które charakteryzują rozmówców. Chodzi tutaj o rzeczowe komunikaty nt. tego, co robię, gdzie idę, czym obecnie się zajmuję, kiedy wracam etc.,
• opinie - ten etap związany jest z wyrażeniem własnego zdania na tematy, które mogą być różnie oceniane w zależności od upodobań rozmówcy oraz wzbudzać kontrowersje. To poziom, gdzie wymieniamy się opiniami nt. upodobań, gustów, wartości, zdań na tematy dla nas ważne i istotne,
• emocje - poziom, który obejmuje komunikację dwóch stron, odbywającą się w obszarze emocji. Tutaj rozmówcy dzielą się z drugą osobą tym, co czują, jakie emocje im towarzyszą,
• kontekst - ostatni poziom jest rodzajem komunikacji, kiedy rozumiemy się z rozmówcą bez słów. Kontekst sytuacyjny, związany ze wspólnymi przeżyciami jest wystarczający, aby się porozumieć. Duże znaczenie tutaj mają symbole, metafory.

W piramidzie komunikacyjnej warto zwrócić uwagę na to, że aby dojść z kimś na poziom kontekstu, potrzebujemy przebrnąć również przez pozostałe etapy. Potrzebny do tego jest czas, wzajemne zaufanie, zbudowanie bezpieczeństwa w relacji oraz otwartości.

Na poziomie banałów posiadamy w swojej siatce znajomości najwięcej osób. Poziom kontekstu to najczęściej najbardziej nieliczna grupa.

Autor: Ewa Załupska